فرحزاد به امامزاده داوود
گزارش برنامه فرحزاد به امام زاده داوود
نام برنامه: امام زاده داوود
مسیر برنامه :فرحزاد به امام زاده داوود
زمان تجمع : ساعت 7 صبح
محل تجمع :میدان فرحزاد
نام گروه :گروه کوهنوردی شهید ورکش
سرپرست : فاطمه عفتی
لوازم و تجهیزات مورد نیاز: کفش و کوله مناسب فصل، دستکش، کلاه، آب و غذا به مقدار کافی، تنقلات،کارت بیمه ورزشی ، طناب انفرادی و کارابین، کیف کمکهای اولیه، چراغ پیشانی و …
همنوردان:
خانم ها: جاوید، داوودی، بیگلری، علمیه، قدیری، نجفی، فرهادیان، دهنوی، راحله و راضیه مرشدی
آقایان: احمدی، نجفی، نصراللهی
عکاس:خانم نجفی، آقای نصراللهی
نوع و سطح برنامه: متوسط
مدت زمان صعود و فرود : صعود 5 ساعت و یک ربع ، فرود 4 ساعت 30 دقیقه
فصلهاي صعود و بهترين زمان اجراي برنامه: در فصلهای مختلف سال امکان صعود وجود دارد؛ ابتدای بهار زمان مناسبی برای این صعود است.
چگونگي دسترسي به منطقه : اتوبان یادگار امام منطقه فرحزاد، از یادگار امام وارد خیابان فرحزاد میشویم تا به میدان فرحزاد میرسیم. از میدان راهپیمایی را آغاز می کنیم.
وضعيت آب و هوايي هنگام اجراي برنامه: هوای کاملا صاف، آفتابی و گرم.
امنيت و امداد برنامه: آنتندهی همراه اول و ایرانسل دربعضی از مسیرها وجود دارد.
امكانات منطقه: از میدان فرحزاد تا ابتدای جاده خاکی منازل مسکونی، نانوایی، سوپرمارکت و … وجود دارد. از ابتدا جاده خاکی هیچ امکاناتی وجود ندارد جز ماشینهای عبوری مثل وانت….
منابع تأمين آب آشاميدني: در طول مسیر دو چشمه با فاصله نسبتاً زیاد وجود دارد.
اطلاعاتی در مورد امام زاده داوود و موقعیت جغرافیایی منطقه:
امام زاده داوود:
با یازده پشت به دومین امام شیعیان میرسد. گفته میشود که وی و برخی دیگراز بستگانش در همراهی امام هشتم شیعیان به ایران آمده و کشته شدند.بقعه این امام زاده در دوران صفویه ساخته شدو در دوران فتحعلی شاه توسعه یافتهاست. در درههای مجاور امامزاده داود در سمت مغرب و جنوب غربی در آبادیهای رندان و سنگان بقعههایی به نام امامزاده عمادالدین پدر امامزاده داوود و امامزاده علاءالدین و امامزاده قاسم و امامزاده عقیل برادران امامزاده داوود وجود دارد.
آرامگاه امامزاده داوود واقع در غرب تهران و در انتهای جاده کن در بخش کَن میباشد. جاده امامزاده داوود در دره کَن وجود دارد و از کَن شروع شده و تا امامزاده داوود ادامه داشته و از روستای سولقان میگذرد. طول جاده در حدود ۲۵ کیلومتر است. این جاده آسفالته بوده و در واقع مسیر اصلی این امامزاده به شمار میرود. به موازات این جاده و در دره کن، آزاد راه تهران – شمال در حال ساخت میباشد که چهاربانده بوده و مسیر تهران به شمال را کوتاه تر و سریع تر مینماید. اما مسیر دیگری که برای رسیدن به این امامزاده وجود دارد،( مسیر پیمایش گروه) از درهٔ کنار رودخانه فرحزاد گذشته و بعد از طی حدود ۱۵ کیلومتر به امامزاده داوود میرسد. این مسیر به صورت جاده خاکی و اندکی نامناسب است. به دلیل وجود مناظر طبیعی و دیدنی و همچنین وجود رودخانهای کوچک در مسیر؛ این راه به صورت یکی از جذابیتهای تفریحی شهر تهران در آمده و گردشگران زیادی از آن استفاده میکنند. مسیر فرحزاد به امامزاده داوود از محله فرحزاد (انتهای اتوبان یادگار امام) شروع شده و پس از حدود ۴ ساعت پیاده روی با شیب ملایم در میان دره، به مسیر کوهستانی تبدیل شده و با طی حدود ۲ ساعت راه در این شرایط در نهایت به امامزاده داوود منتهی میشود.
بارگاه این امامزاده در دامنه رشته کوه البرز و در ارتفاع ۲۵۹۰ متری از سطح دریا قرار دارد.
منابع و ماخذ : مشاهدات ، اینترنت
نام گزارش نویسان : راحله و راضیه مرشدی
شرح برنامه :
ساعت 6:45 ما به همراه خانم عفتی به محل قرار رسیدیم که قبل از ما خانم جاوید در میدان نشسته بودند و تا ساعت 7:15 بقیه اعضای گروه به تدریج آمدند و در ساعت 7:20 به راه افتادیم.
مسیر در ابتدا در جاده آسفالت و در خیابان فرحزاد بود بعد از طی حدود نیم ساعت به جاده خاکی رسیدم. با طی مسیری در حدود یک ساعت در جاده خاکی ساعت 8:40 در کنار یک روخانه کوچک که در سمت راست و کمی پایین تر از سطح جاده وجود داشت برای صرف صبحانه توقف کردیم.
ساعت 9:20 دوباره به راه افتادیم در طول مسیر از کنار پل کوچکی به نام پل امام رضا(ع) عبور کردیم.
اولین منبع آب آشامیدنی در سطح بالایی از زمین قرار داشت و از طریق یک شیلنگ آب به سمت پایین هدایت شده بود. با اینکه مسافت زیادی طی نشده بود اما تقریبا همه دوستان از این آب استفاده کردند، به خاطر آفتاب و گرمای هوا که هر چقدر آب می نوشیدی سیراب نمی شدی…
مسیر بسیار طولانی و گرم و آفتابی بود به طوری که از شدت آفتاب کمتر متوجه فضای اطرافمان می شدیم (چون در زمان برگشت که دیگر خبری از آفتاب نبود تازه فهمیدیم از کنار چه منظره های زیبا و درختان سرسبزی عبور کردیم)
بعد از طی مسیری طولانی به چشمه دوم رسیدیم که بر روی یک سراشیبی تپه مانند در سمت راستمان قرار داشت و آب گوارا و خنک آن روحمان را شاد کرد.
ما ( من و خواهرم ) که با وجود کفشهای نو که پاهایمان را اذیت میکرد دیگر از رسیدن به امام زاده داوود ناامید شده بودیم که به «تپه سلام» که در آن براي اولين بار گنبد امامزاده داوود را ميشود ديد و به آن حضرت سلام داد، رسیدیم و به همراه دوستان عکس یادگاری گرفتیم.
بدین ترتیب ساعت 13:20 بود که ما به امام زاده رسیدیم. رفتیم برای نماز و زیارت و همان جا در وسط حیاط امام زاده در زیر آفتاب “دق” ناهاری داغ و آفتابی ( جای دوستان خالی) میل کردیم.
ساعت 15:30 از امام زاده راه افتادیم، البته با همراهی دوستان سعی کردیم تا سرپرست را راضی کنیم تا با مینیبوسی یا یه همچین چیزی بریم پایین که موفقیت آمیز نبود….
ما (من و خواهرم) دیگر نمی دانستیم از دست این کفشها چه نوع خاکی باید بر سرمان بریزیم!! و در نهایت خستگی و ناامیدی بودیم، (به قول یکی از دوستان انگار یک نفر ته جاده را دست گرفته و دارد میکشد که هر چی میرویم تمام نمیشود) که خانم فرهادیان ( که خدا صد در دنیا و ان تا در آخرت نصیب ایشان فرماید) از وانتی که از کنار ما در حال عبور بود خواست تا ما را سوار کند و من که از خوشحالی سر از پا نمیشناختم نفهمیدم با آن پای مصدوم چه جوری سوار وانت شدم
سرتان را درد نیاورم بعد از وانت سواری آقای احمدی و خانم داوودی ما را بستنی مهمان کردند که بسیار به موقع و لذت بخش بود.
بدین سان ما در ساعت 20 صعود پر از افتخار خود را به پایان رسانیدم.
از همه دوستان به خاطر همراهی با ما مصدومان و کمک هایشان در راه و دلگرمیهایشان و توصیه های سودمند خانم داوودی و آقای احمدی، بسیار سپاسگزاریم .
«در پناه خدا باشید»
راحله و راضیه مرشدی
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.