بند عیش
به نام خالق کوهستان
-
-
- نام برنامه: کوهپیمایی مسیر بند عیش
- تاريخ اجراي برنامه: 10/08/1392
- نام گروه: گروه كوهنوردي شهيد وركش
- سرپرست برنامه : نسیبه فرهادیان
- گزارش از : طیبه طاهری
- اسامي همنوردان: خانمها طاهری، معیری، مهدیار و آقایان حیدری و معصومی .
- نوع و سطح برنامه: کوهپیمایی سبک
- زمانبندی برنامه :
-
زمانبندی صعود و فرود
جدول برنامه زمانبندی مسیر رفت |
جدول برنامه زمانبندی مسیر برگشت |
||
ساعت 8:15 |
حرکت از روستای حصارک |
13:20 |
حرکت به سمت یال موتورسواران |
9:15 |
صبحانه |
حدود 15 |
پیست موتور سواران |
ساعت 12:45 |
چشمه انتهایی و استخر |
ساعت 17 |
روستای حصارک |
-
-
- فصلهاي صعود و بهترين زمان اجراي برنامه: در فصلهای مختلف سال صعود انجام میگیرد.
- مبدأ شروع برنامه: ابتدای دره حصارک – دانشگاه آزاد واحد علوم تحقیقات
-
چگونگي دسترسي: میدان آزادی- خیابان اشرفی اصفهانی -چاردیواری- خیابان سیمون بولیوار- میدان دانشگاه – دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات- مقداری بالاتر از دانشگاه. دسترسی به منطقه از طریق خط BRT پایانه آزادی – دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات به راحتی امکان پذیر می باشد . با طی کردن حدود 15 دقیقه به یک جادهی خاکی میرسیم که ابتدای مسیر دره حصارک میباشد.
-
-
- وضعيت آب و هوايي هنگام اجراي برنامه: هوا معتدل و آفتابی
- ره توشه مورد نیاز :کفش و پوشاک کوهپیمایی مناسب فصل ، کوله ی پشتی یک روزه، ، باتوم، کیف کمک های اولیه، زیرانداز، صبحانه ، ناهار و تنقلات ، بطری آب و مایعات ، کارت بیمه ورزشی
- هزينه برنامه: 5000 تومان
- منابع تأمين آب آشاميدني: 3 چشمه های فصلی موجود در طول مسیر- چشمه اول در کفی است. چشمه دوم کنار استخر اول است و چشمه سوم کنار استخر دوم و انتهای مسیر پیاده رو می باشد.
-
- موقعیت جغرافیایی :
-
قله بند عیش از ارتفاعات شمال غرب تهران و در شمال مناطق کن ( پارک کوهسار) ، شهران و حصارک کن واقع شده است که ارتفاع قله آن به 2760 متر می رسد. . این قله به راحتی از تهران قابل مشاهده است ، اگر رو به شمال بایستید ، در سمت چپ (غرب) کوه های تهران، ساختمان های علوم تحقیقات را در دل کوه های حصارک کن رویت کرده و همچنین در سمت چپ ساختمان علوم تحقیقات دانشگاه آزاد قله ای را مشاهده می کنید که به حالت دیواره ای از سنگ تشکیل شده است ، این قله همان قله بند عیش است.
این قله از شمال و شمال غرب به جاده سولقان به امامزاده داوود، از شرق به جاده فرحزاد به امامزاده داوود و از جنوب به حصارك و شهران منتهي مي شود .در سالهای اخیر با احداث پارک کوهستانی کوهسار در شمال منطقه کن به محلی مناسب جهت تفریح و پیاده روی تبدیل شده است. در دامنه ها و مسیرهای جنوبی قله ، فضایی جهت پیست موتور سواری و پرواز با پاراگلایدر و کایت احداث شده است.
مسیر دره ی حصارک به قله بندعیش جز یکی از زیباترین درههای کوههای شمال تهران میباشد. در شرق این دره، درهی فرحزاد و در غرب آن، درهی کن واقع شده است.
به طور کلی مسیر های دسترسی به قله بند عیش از این قرار است :
مسیر جنوبی : پارک کوهسار، دره حصارک ، شهران (وسک) ، دره دوچناران .
مسیر غرب : از شرق سولقان دره ای عمیق که در انتها به قله ختم می شود .
مسیر شمالی : مسیر دسترسی شمالی از جاده امامزاده داوود ( منطقه آب زندگانی ) و دره منتهی به رندان می باشد .
مسیر شرقی و شمال شرقی : این مسیر شامل یک راه پاکوب است که از غرب امام زاده داوود به سمت قله می رود .
سرتاسر دره دوچناران هم پوشیده از درختان گیلاس و هلو و گردوست که این باغات زیبایی خاصی را در فصول مختلف به منطقه می دهد . در قسمت شمالی و غربی دره دوچناران دو استخر جهت جمع آوری آب های روان و چشمه ها احداث شده است . این استخرها تامین کننده آب کشاورزی باغات می باشد .
برای شروع حرکت در درهی حصارک 2 مسیر وجود دارد:
1) مسیری که از ابتدا در دره حرکت میکند
2) مسیر پاکوبی که ابتدا از دانشگاه علوم تحقیقات و بالای دره عبور میکند.
هر دو مسیر سرانجام به هم میرسند. فقط مسیر پایین حدود 30 دقیقه مسیر را طولانیتر می کند.
-
-
- شرح برنامه:
-
برنامه کوهپیمایی بند عیش به سرپرستی سرکار خانم فرهادیان به همراه 4 نفر از اعضای گروه و یک نفر مهمان در روز جمعه 10 آبان ماه 1392 اجرا شد. طبق اعلام سرپرست قرار بود برنامه راس ساعت هفت و نیم صبح از انتهای مسیر خط BRT منتهی به دانشگاه علوم تحقیقات شروع شود که به علت تاخیر نیم ساعته یکی از همنوردان، به ساعت هشت صبح موکول شد.
پس از رسیدن ایشان سوار ماشین شده و خودمان را به ابتدای مسیر که چند رستوران و باغچه خانوادگی در کنار آن مشاهده می شد رسانده و پس از پارک کردن خودروها برنامه را شروع کردیم.
در ابتدای برنامه، معارفه ی مختصری توسط شرکت کنندگان انجام شد که شامل بیان نام و نام خانوادگی ، میزان تحصیلات ، سن (البته به استثنای آقایان شرکت کننده در برنامه که طبق گفته خودشان همگی 25 سال داشتند!!!) ، معرفی شغل ، ارائه توضیحات در مورد قلل زده شده !!!!!!!! و …… بود.
مسیر از ابتدا کاملا مشخص و دارای پاکوب مناسبی بود که پاییز هزار رنگ، زیبایی چشمگیری به آن بخشیده بود. درختان بید ، چنار ، گردو ، آلبالو و گیلاس با برگ های زرد و قرمز و نارنجی در طول مسیر قابل مشاهده بودند. در ابتدای مسیر صخره ها و آبشار کوچکی مشاهده می شد که برخی از همنوردان ترجیح دادند به جای عبور از مسیر عمومی ، با عبور از داخل آنها ادامه مسیر دهند که بعد از آن آبشار که از مسیر فرعی سرچشمه گرفته بود رودخانه بدون آب بود.
نمایی از آبشار ابتدای مسیر
ساعت 9:15 بود که با توافق نظر اعضا و فرمان سرپرست توقف برای صرف صبحانه انجام شد که در حدود 30 دقیقه طول کشید و سپس مسیر را ادامه دادیم. در طول مسیر با منظره جالبی مواجه شدیم که در نوع خود بسیار دیدنی بود. پرنده کوچکی که یک بادام را به منقار گرفته و برای شکستن آن و درآوردن مغز آن ، با نوکش به شدت به آن می کوبید. تلاش پرنده و شدت ضرباتی که به گردو وارد می کرد واقعا دیدنی بود.
پس از آن به طی کردن مسیر ادامه دادیم . عبور از لابه لای درختان رنگارنگ ، برگ های پاییزی و چشمه ها و هوای مناسب و معتدل ، همه چیز را برای اجرای یک برنامه خوب فراهم کرده بود. عکاسی از این مناظر زیبا یکی از لذت بخش ترین بخش های برنامه بود. مناظر دیدنی که حتی اگر هدفت کوهپیمایی هم نباشد ارزشش را دارد تا به خاطر آنها یک روز تعطیل قید استراحت را بزنی و دوربین به دست، به دور از هیاهو و دود و دم شهر به ثبت آنها مشغول شوی.
نمایی از باغهای زیبای مسیر و مناظر پاییزی
پس از عبور از میان درختان میوه و باغ ها و استخرهای کوچک و بزرگ به شیبی رسیدیم که به استخر منتهی می شد. از آنجایی که برای صعود به قله برنامه ای نداشتیم و برنامه صرفا برای آشنایی با قله !!!!! برنامه ریزی شده بود، قرار شد این استخر انتهای مسیر ما باشد. پس از رسیدن به کنار استخر، با منظره قله و کلبه زیبایی که در مسیر صعود به قله ساخته شده بود مواجه شدیم. شکل زیبا و منحصر به فرد قله که آن را از سایر قلل شمال تهران متمایز می کند در نوع خود جالب بود. در سمت راست ما یالی وجود داشت که به قله منتهی می شد و کوهنوردانی که در راه صعود به قله یا در حال برگشت از آن بودند بر روی آن دیده می شدند.
نمایی از قله بند عیش و کلبه موجود در مسیر صعود آن
در کنار استخر با تعداد زیادی موتور سوار رو به رو شدیم که خودشان را از پیست موتور سواری شهران به آنجا رسانده بودند. پس از کمی استراحت بساط ناهار را پهن کرده و ناهار را در کنار استخر صرف کردیم. توقف ما برای استراحت و صرف ناهار در کنار استخر در حدود 40 دقیقه طول کشید. پس از آن با صلاحدید سرپرست و تایید با تجربه های گروه، قرار شد برای برگشت مسیر متفاوتی را انتخاب کنیم . با صحبت و مشورت با چند نفر از موتور سوارانی که از پیست خودشان را به آنجا رسانده بودند توانستیم اطلاعاتی را از آنها در مورد مسیر موتوررو بگیریم تا از آن راه برگردیم. ابتدای مسیر موتورها، راه خاکی و کم شیبی بود که پیمایش آن سختی چندانی نداشت. کمی جلوتر شیب مسیر سرپایینی کمی زیاد شد که فرود را کمی سخت می کرد. پس از عبور از این قسمت که بهتر است به جای پاکوب اسم آن را “موتور کوب” بگذاریم !!!!! با تعداد زیادی از موتور سوارها رو به رو شدیم که در حال عبور از محل بودند. پس از حدود نیم ساعت به جاده ای رسیدیم که در کناره های آن تعداد زیادی باغ و ویلا مشاهده می شد و تابلوهای ورود ممنوع فراوانی که با محتواهای گوناگون افراد را از ورود به جاده منع می کردند : “ورود ممنوع ! پیاده یا سواره !” ، “مزرعه خصوصی ، ورود ممنوع!” . در بخشی از جاده صدای پارس سگ های نگهبان شنیده می شد. سگ هایی که وصف مهمان نوازی آنها را قبلا از موتور سوارهایی که در مسیر دیده بودیم شنیده بودیم! ظاهرا کل این دره (دره دو چناران) متعلق به یک نفر است !
اینکه یک فرد چگونه توانسته در چنین منطقه ای این همه ساخت و ساز انجام داده و کل دره و حتی بخش هایی از حریم رودخانه را به عنوان ملک شخصی خود تصرف کند واقعا برای همه ما جای سوال داشت!
چنانچه عبارت “قله بند عیش ” یا “دره دوچناران” را در اینترنت جستجو کنید و یا گزارش برنامه های کوهنوردانی که این قله را صعود کرده اند مطالعه کنید می توانم بگویم شاید در 90% آنها به این موضوع (تصرف دره دوچناران) اشاره شده باشد.
پس از عبور از منطقه تصرف شده به محلی رسیدیم که پیست موتور سواران در آن قرار داشت. ظاهرا این پیست معروفترین و قدیمی ترین پیست موتور کراس در استان تهران می باشد. در کنار صداي ويراژ موتورهاي كراس و با مشاهده منظره موتور سوار ها که سوار بر موتور با كلاه كاسكت و پوتين هاي مخصوص تپه هاي اطراف را بالا و پايين مي رفتند به مسیر خود ادامه دادیم.
نمایی از پیست موتور سواری شهران
در کنار منظره موتور سوارها ، درست در بالای سرمان منظره افرادی را می دیدیم که با پارا گلایدر و کایت در حال فرود از ارتفاعات منطقه می باشند. منظره بسیار زیبایی بود . هر کس به نوعی سعی داشت از زیبایی های این منطقه استفاده کرده و از آنها لذت ببرد. یکی از روی زمین با موتور ، یکی از هوا با پاراگلایدر و یکی هم مثل ما بر روی پاهای خودش!!!!!!!
پس از پرس و جو از افرادی که داخل پیست بودند متوجه شدیم جاده ای که در حال عبور از آن بودیم به پارک کوهسار منتهی می شود که تا محل پارک ماشین های ما فاصله زیادی دارد. با در نظر گرفتن کوتاه بودن طول روز در این موقع از سال و برای جلوگیری از مواجهه با تاریکی شب با صلاحدید سرپرست تصمیم گرفتیم به جای ادامه دادن مسیر از داخل جاده موتور سوارها ، از یکی شیب فرعی نسبتا تند پایین آمده و خودمان را به ابتدای دره و محل پارک ماشین هایمان برسانیم. خوشبختانه کلیه افراد گروه توانستند این شیب را با موفقیت پایین بیایند.
بخش اول این شیب نسبتا تند و پله ای بود که پس از گذر از آن استراحت کوتاهی برای صرف میوه و تجدید قوا داشتیم و پس از آن از روی شن اسکی ها فرود آمدیم. این قسمت از برنامه گرچه کمی با چاشنی ترس همراه بود ( مخصوصا برای خود بنده که در فرود به اندازه صعود قوی نیستم) ولی باعث شد برنامه از حالت راهپیمایی ساده خارج شده و کمی کوهنوردی هم در آن تجربه کنیم. فرود از این قسمت باعث شد زمان فرود ما بسیار کوتاه تر شود. طوری که قبل از ساعت 17 به انتهای مسیر رسیده و توانستیم خود را به محل پارک ماشین ها برسانیم. در انتها پذیرایی پایان برنامه انجام شده و با خداحافظی از همنوردان، این روز زیبای پاییزی به اتمام رسید.
آسمانش را گرفته تنگ در آغوش
ابر؛ با آن پوستین سردِ نمناکش
باغ بی برگی،
روز و شب تنهاست،
با سکوت پاکِ غمناکش
سازِ او باران، سرودش باد
جامه اش شولای عریانیست
ورجزاینش جامه ای باید
بافته بس شعله ی زرتار پودش باد
گو بروید ، هرچه در هر جا که خواهد ، یا نمی خواهد
باغبان و رهگذران نیست
باغ نومیدان
چشم در راه بهاری نیست
گر زچشمش پرتو گرمی نمی تابد ،
ور برویش برگ لبخندی نمی روید ؛
باغ بی برگی که می گوید که زیبا نیست ؟
داستان از میوه های سربه گردونسای اینک خفته در تابوت پست خاک می گوید .
باغ بی برگی
خنده اش خونیست اشک آمیز
جاودان بر اسب یال افشان زردش می چمد در آن .
پادشاه فصلها ، پائیز
-
- پی نوشت : تشکر ویزه از سرپرست (به دلیل… ) ، کلیه همنوردان ، سگ های مالک دره که به سلامت از کنارشان گذشتیم و نقاش چیره دست طبیعت که به ما نعمت سلامتی عطا کرد تا در این برنامه حضور داشته باشیم
-
- منابع : اینترنت و مشاهدات شخصی ، وبلاگ گروه کوهنوردی پرسون ، وبلاگ نشاط کوهستان
ساعت 7 و نیم حرکت می کنیم و از بین درختان زیبای هفت رنگ عیور می کنیم ،
ساعت 11و نیم به انتها مسیر پیاده روی ( کنار استخر) می رسیم.
و بعد یک ساعت توقف، برمی گردیم و ساعت 17 به پایین می رسیم .
در انتهای برنامه هم پذیرایی پایان برنامه داریم.
نقد و بررسیها
هیچ دیدگاهی برای این محصول نوشته نشده است.